دانه در حجاب خاك پنهان مي شود و تا زمانيكه لحظه ي بالندگي اش فرا نرسد از اين حجاب خارج نخواهد شد. پير، سالك را در درون خود جاي مي دهد و تربيت روحش را آغاز مي كند و سالك از نيروي گسترده ي پير تغذيه كرده و آرام آرام پوسته ظاهر را كنار مي گذارد. طي طريق را كامل مي كند تا زمانيكه كه به بقاء حقيقي دست پيدا كند. با فناء يافتن سالك در پير، پير خود را رفته رفته كنار مي كشد و سالك را به نقطه اتصال خود متصل مي كند.
درخت آنگاه كه مي بالد و اوج مي گيرد باز ريشه در خاك دارد.